8. Składniki płacowe

 

Składniki płacowe umożliwiają zdefiniowanie sposobu naliczania płacy dla poszczególnych pracowników, obejmują następujące grupy:

Ø       czas pracy oznaczone symbolem C

Ø       przerwy w pracy oznaczone jako D

Ø       wymiaru rzeczowego – R

Ø       wynagrodzenia -  W

Ø       dodatki/ potrącenia - X

Ø       pola dodatkowe - A

W celu sprawdzenia zmiany lub powołania nowych składników należy uruchomić polecenie

Parametry | Składniki płac

 

W algorytmach poza składnikami zdefiniowanymi można stosować wartości systemowe:

S0 – stawka zawarta w umowie

K1 – ilość godzin pracy wynikająca z harmonogramu

S1 – średnia chorobowa

S2 – średnia urlopowa

 

Czas pracy

Rodzaje czasu pracy składniki C definiujemy przy włączonej opcji

Czas pracy

Zdefiniowane składniki dostępne są na karcie Ewidencji czasu pracy.

 

Przykład:

Definicja czasu pracy w godzinach – powołujemy klawiszem nowa parametr

C1  czas pracy w godzinach oznaczamy typ składnika edycja rodzaj czasu godzinowy oraz oznaczamy parametr, czas rozliczeniowy, co oznacza że wg tego parametru rozliczay jest urlop oraz oznaczane dni pracy i dni nieobecności.

C2 – godziny nadliczbowe 50 %

C3 – godziny nocne

C4 – godziny szkodliwe

 

Przerwy w pracy

Analogicznie definiujemy rodzaje przerw w pracy.

System rozróżnia przerwy typu urlop oraz zasiłek

Przykład przerw urlopowych:

Ø       urlop wypoczynkowy – dodatkowo powinien zostać oznaczony w polu urlop wypoczynkowy

Ø       urlop bezpłatny

Ø       nieobecność nieusprawiedliwiona

Ø       nieobecność usprawiedliwiona

Ø       opieka nad dzieckiem zdrowym

Ø       urlop okolicznościowy

Przykład przerw zasiłkowych:

Ø       zasiłek chorobowy

Ø       zasiłek chorobowy ZUS

Ø       zasiłek opiekuńczy

Ø       zasiłek macierzyński

Zdefiniowane rodzaje przerw mogą wystąpić w dokumentach przerw w pracy, księgowanych na Ewidncji czasu pracy.

 

 

Składniki wynagrodzenia

Rodzaje wynagrodzenia typ W definiujemy w menu Parametry | Składniki płac

Opcja wynagrodzenie

 

Wszystkie składniki typu W doliczane są do brutta i dzielą się na edytowalne, stałe i wyliczane automatycznie.

 

Edytowalne – to składniki określane bezpośrednio na liście wpisywane uznaniowo np. premia uznaniowa

Stałe –przenoszone podczas kopiowania z listy na listę np. dodatek funkcyjny

Automatyczne obliczane na postawie zdefiniowanej funkcji np.

Płaca zasadnicza godzinowa – W1 obliczana jako stawka z umowy S0 (stawka godzinowa) oraz czas przepracowany C1 w polu funkcja należy wpisać

S0*C1

Płaca zasadnicza miesięczna – W1 obliczana jako stawka z umowy S0 (stawka miesiczna) oraz równoważnik czasu pracy czyli stosunek czasu przepracowanego do czasu normatywnego

S0*C1/K1

Symbol C1 zależy od użytkownika symbol S0 oznacza zawsze stawkę podaną na umowie K1 jest normatywnym czasem pracy z kalendarza, pole C1 powinno być zdefiniowane jako składnik czasu pracy z oznaczeniem – rozliczeniowy.

 

Wypłaty dokonywane w imieniu ZUS powinny być oznaczone parametrem Wypł. w imieniu ZUS

 

Potrącenia i dodatki

Składniki typu X definiujemy w menu Parametry | Składniki płac

Opcja potrącenia i dodatki

 

Wszystkie składniki typu X doliczane są do netta jeśli występują ze znakiem – są to potrącenia i są obliczane od netta.

 

Mogą być identycznie jak w przypadku składników wynagrodzenia edytowalne, stałe lub wyliczane automatycznie.

 

Przykładem takiego składnika jest składka PZU, potrącenie komornicze itp.

 

Pola dodatkowe

Składniki typu A definiujemy w menu Parametry | Składniki płac

Opcja pola dodatkowe

 

Zawierają parametry potrzebne w algorytmie stałe lub wyliczalne dla poszczególnych osób np. % dodatku motywacyjnego, % dodatku funkcyjnego itp.

 

Przykład

Jeśli zdefiniujemy jako

A1 - % dodatku funkcyjnego np. 20 i zależy on od płacy zasadniczej W1  to należy powołać składnik typu W np.

W2 –  wynagrodzenie z tytułu dodatku funkcyjnego, a w funkcji wpisać

W1*A1/100

Wtedy dla każdego z pracowników na formularzy naliczenia można określić wartość składnika A1